ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା । ପାଗଟା ଭାରି ମେଘୁଆ ହୋଇଥିଲା । ମୁଁ ସକାଳୁ ବସି ପରିବା କାଟୁ ଥିଲି । ମୋ ପୁଅ ଜିତୁ ଆସି ମୋ ପାଖରେ ଛିଡା ହେଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ସେ ମୋ ଛାତିକୁ ଚାହୁଁଚି । ପରିବା କାଟିବା ଭିତରେ ଶାଢ଼ୀ କାନିଟା ମୋ ଛାତିରୁ ଖସି ଯାଇଥିଲା । ଭି-କଟ୍ ବ୍ଲାଉଜର ଉପର ପଟ ଫାଙ୍କରେ ମୋ ବଡ ବଡ ଦୁଧ ଯୋଡାକ ଦେଖାଯାଉଥିଲା । ଜିତୁ ଠିଆ ହୋଇ ସେଇଆକୁ ଦେଖୁଥିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଚାହିଁଲି । ମୁଁ ତାକୁ ଚାହିଁବା ଦେଖି ସେ ମୋ ଛାତି ଉପରୁ ଅନ୍ୟ ଆଡକୁ ତା ନଜର ହଟେଇ ନେଲା । ମୁଁ ମୋ ଶାଢ଼ୀ କାନିଟାକୁ କାଂଧ ଉପରେ ସଜାଡି ନେଇ ତାକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ତା ଟ୍ରାଉଜରର ଜିପ୍ ପାଖଟା ତମ୍ବୁ ଭଳି ଟେକି ହୋଇ ଛିଡା ହୋଇଛି। ଜାଣିଲି ଟୋକା ଗରମ ହେଇ ଯାଇଚି । ମୋ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ଉତେଜନାରେ ତା ବାଣ୍ଡ ଟିଙ୍ଗେଇ ଛିଡା ହେଇ ତା ପେଣ୍ଟକୁ ତମ୍ବୁ ପରି ଟେକିଚି ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ହେଲା?
ଜିତୁ କହିଲା ବୋଉ ମୋର କିଛି ଟଙ୍କା ଦରକାର ।
ଟଙ୍କା କଣ କରିବ ବୋଲି ନ ପଚାରି ମୁଁ ପରିବା କାଟିବା ପାଖରୁ ଉଠିଯାଇ ତାକୁ ଆଣି ୫୦ ଟଙ୍କା ଦେଲି । ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଟଙ୍କା ନେଇ ଦୋକାନକୁ ନ ଯାଇ ତା ରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା । ମୁଁ ତା ପଛେ ପଛେ ଗଲି । କବାଟ ଫାଙ୍କରେ ଦେଖିଲି ସେ ଯାଇ ତା ବେଡ ଉପରେ ଶୋଇଲା । ବେଡ୍ ତଳୁ ବହିଟାଏ ବାହାର କରିଆଣି ହାତରେ ଧରି ପଢ଼ିଲା । ଆର ହାତଟା ନେଇ ତା ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ଗୋଟାଏ ହାତରେ ବହି ଧରି ପଢ଼ିଲା । ଆର ହାତରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ହଲେଇଲା । ମୁଁ ଜାଣିଲି ଟୋକା ମୁଁ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ଗରମ ହେଇ ଯାଇଚି । ଆଉ ସେକ୍ସ ବହି ପଢ଼ି ମୁଠି ମାରୁଚି ।
ମୁଁ ଭାରି ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲି । ତା ବାପା ୫ ମାସ ହେଲା କାମ କରିବା ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି । ଏମିତି ସମୟରେ ମୁଁ କଣ କରିବି ମୋତେ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ଦିଶିଲାନି । ମୁଁ ନୀରବରେ ସେଠାରୁ ଫେରିଗଲି ।
ବେଳ ସେତେବେଳକୁ ପ୍ରାୟ ୧୦ଟା । ମୁଁ ଜିତୁକୁ ଡାକି କହିଲି ଜିତୁ, ତୁ ଘରେ ଅଛୁ ନା କୁଆଡେ ଯିବୁ? ଜିତୁ ପଚାରିଲା କାହିଁକି । ମୁଁ କହିଲି ତୁ ଯଦି ବାହାରକୁ ଯିବୁ ତାହଲେ ମୁଁ ବାହାର କବାଟ ବନ୍ଦ କରି ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ଯିବି । ଜିତୁ କହିଲା - ନାଇଁ, ମୋର ଏବେ କୁଆଡେ ଯିବାର ନାହିଁ । ମୁଁ ଲୁଗାଟା ବଦଳି ପକେଇ ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ବାଥରୁମ ଗଲି । ସାୱାର ଖୋଲି ଗାଧୋଇଲି । ମୋତେ ଜଣା ପଡିଲା ବାଥରୁମ୍ ବାହାରେ ମୋତେ ଯେମିତି କିଏ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖୁଚି । ମୁଁ ସ୍କାଏ ଲାଇଟ୍ ଆଡେ କଣେଇ ଚାହିଁ ଦେଖଲି । ଜାଣି ଗଲି ଜିତୁ ମତେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖୁଚି । ମୋତେ ଟିକେ ଟିକେ ଡର ଲାଗିଲା । ଭାବିଲି ସେ ଯଦି କିଛି ଅନର୍ଥ କରିବ ତେବେ ମୁଁ କାହା ଆଗରେ ମୁହଁ ଦେଖେଇ ପାରିବି ନାହିଁ । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣି ଜାଣି ଶୀଘ୍ର ଗାଧୁଆ ସାରି ବାଥରୁମରୁ ବାହାରି ପଳେଇ ଆସିଲି । ଆମ ଦିଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଲଞ୍ଚ ତିଆରି କଲି ।
ଏମତି ଦେଖା ଦେଖିରେ ସାରା ଦିନଟା କଟିଗଲା । ସଂଧ୍ୟା ହେଲା । ମୋର ନିକଟରେ ପିରିୟଡ ସରିଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ମୋ ଦେହଟା ସବୁବେଳେ ପୁରା ଗରମ ହୋଇ ରହୁଥିଲା । ଜିତୁର ବାପା ବାହାରକୁ ଯିବା ପରଠାରୁ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ପୁରା ବନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇ ଥିବାରୁ ମୁଁ ଭାରି ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ଫିଲ୍ କରୁ ଥିଲି । ବେଳେବେଳେ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରୁଥିଲେ ବି ସେମିତି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନଥିଲା । ଦିନେ ରୋଷେଇ ଘରେ ପରିବା କାଟିବା ବେଳେ ପରିବା ଡ଼ାଲାରେ ଗୋଟାଏ ସରୁଆ ଲମ୍ବା ବାଇଗଣ ମୋ ଆଖିରେ ପଡ଼ିଲା । ମନକୁ ଗୋଟାଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଆଇଡ଼ିଆ ଆସିଲା । ବାଇଗଣଟାକୁ ନେଇ ମୁଁ ଡୋର ଉହାଡ଼କୁ ଚାଲିଗଲି । ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଲି । ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇ ଠିଆ ହୋଇ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲି । ମତେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ଜିତୁ ବାପାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଚି । ସେତିକି ବେଳକୁ ଜିତୁ ପାଟି ଶୁଭିଲା ବୋଉ ମୁଁ କଲେଜ ଯାଉଛି । ବିଆରୁ ବାଇଗଣଟା ବାହାର କରି ମୁଁ ଯାଇ ବାହାର କବାଟ ବନ୍ଦକଲି ଏବଂ ସିଧା ମୋ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଚାଲିଲି । ବେଡ଼ ଉପରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ି ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଇ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଭିତର ବାହାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ପାଂଚ ମିନିଟ୍ ସେମିତି ଭିତର ବାହାର କରିବା ପରେ ହଠାତ୍ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ମୋ ଦେହ କଣ ହେଇ ଯାଉଛି । ଜିତୁ ବାପା ତାଙ୍କ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟରେ ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ବିଆର ଅତି ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେବା ପରି ମୁଁ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିରକୁ ଦାବି ଦେଲି । ମୋ ଦେହ ଝିମ୍ ଝିମ୍ ହୋଇ ଉଠିଲା । ବିଆ ଭିତର ଭାରି ଓଦା ହେବା ଭଳି ଲାଭିଲା । କିଛି ସମୟ ଚୁପ୍ ହୋଇ ପଡ଼ି ରହିବା ପରେ ମୁଁ ବିଆ ଭିତରୁ ବାଇଗଣଟାକୁ କାଢ଼ି ଆଣିଲି । ଏ ମାଆ...ବାଇଗଣଟା ପୁରା ଶିଝି ଯିବା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ତାହା ହେଲେ ଏତେ ତାତି!
ଜିତୁ ବାପା ଦୁବାଇ ଯିବା ପରଠାରୁ ରାତିରେ ଜିତୁକୁ ମୁଁ ମୋ ପାଖରେ ଶୁଆଉଛି । ସେଦିନ ରାତିରେ ଜିତୁ ଆଗରେ ଶୋଇବାକୁ ଗଲା । ମୁଁ ରୋଷେଇ ଘର ଧୁଆ ଧୋଇ କାମ ସାରି ଯାଇ ତା ପାଖରେ ଶୋଇଲି । ମୋତେ ଡର ଲାଗୁଥିଲା । ଯଦି ସିଏ ମତେ ଜବରଦସ୍ତି କରିବ ତାହେଲେ... । ସେଥିପାଇଁ ଆଖିକି ମୋର ନିଦ ଆସୁ ନ ଥିଲା । ରାତି ପ୍ରାୟ ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ଜିତୁ ପୁରା ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡିଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ସେ ଘୁଗୁଡି ମାରିବା ଆରଂଭ କରିଦେଲା । ସେ ଶୋଇ ପଡିଲାଣି ବୋଲି ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଗଲି । ହଉ...ମୁଁ ବି ଶୋଇ ପଡେ ବୋଲି ତକିଆରେ ମୁହଁ ଜାକିଲି । ହେଲେ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ଆଖିକି ନିଦ ଆସିଲାନି । ଜିତୁ ବାପାଙ୍କ କଥା ଭାରି ମନେ ପଡିଲା । ଆଃ...ଆଜି ସେ ପାଖରେ ଥିଲେ ମନ ଆଉ ଦେହ ଯାହା ଚାହୁଁଚି ନା... ମସ୍ତ ଗିହାଁଗେହିଁଟାଏ ଆଜି ହୋଉଥାନ୍ତା । ସେକଥା ଭାବି ଦେହଟା କସ୍ମସ୍ ହେଇ ଶିର୍ଶିର୍ ଲାଗିଲା । ସକାଳେ ଜିତୁର ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ଟିେଙ୍ଗଇ ଛିଡା ହୋଇ ଥିବା ତା ବାଣ୍ଡଟା ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠିଲା । ବାପରେ ତା ବାଣ୍ଡଟା କେତେ ବଡ ହେଇ ଗଲାଣି । ତା ବାପାର ବାଣ୍ଡଟା ବି ଏତେ ବଡ ନୁହେଁ । ମୁଁ ଆଉ କିଛି ଭାବି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଆଃ...ଏବେ ଯଦି ସେ ବାଣ୍ଡଟା ଯଦି ମୋ ବିଆରେ ପଶନ୍ତା ନା । ଏ...ମାଆ, ମୁଁ ଏମିତି କଣ ଭାବୁଚି । ଯାହା ହେଲେ ବି ସିଏ ମୋ ନିଜ ପୁଅ । ପାପ କଥା ଗୁଡା । ପାପ କଣ ଯେ...ବାଣ୍ଡ ତ ବାଣ୍ଡ। ବାଣ୍ଡର ଧର୍ମ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିବା । ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଲା ବେଳେ ବିଆ କଣ ବିଚାର କରେ ସେଇଟା ସ୍ୱାମୀର ବାଣ୍ଡକି ପୁଅର ବାଣ୍ଡ । ତା ବିଆରେ ପଶିବା ପାଇ ବାଣ୍ଡ ଦରକାର । ସେଇଟା ତା ସ୍ୱାମୀର ବାଣ୍ଡ ହେଉ କି ପୁଅର ବାଣ୍ଡ କି ଆଉ କାହାର ବାଣ୍ଡ ହେଉ । ଜଂଘ ସଂଧିଟା ମୋର ଜୋରରେ ଶିର୍ଶିର୍ ଲାଗିଲା । ଭାବିଲି ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ଲାଗିବ । ତାପରେ ଶୋଇ ପଡିବି । ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟା ଭିତରେ ହାତ ଗଳେଇ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲି । କିନ୍ତୁ ହେଲାନି । ଶାନ୍ତି ଲାଗିବା ପରିବର୍ତେ ଉତେଜନା ବଢ଼ିଲା । ମୁଁ ପୁରା ପାଗଳୀ ହୋଇ ଉଠିଲି । କଣ କରିବି ଚିନ୍ତା କରି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଶେଷରେ ଭାବିଲି ଜିତୁ ବାପା ତ ବିଦେଶ ଗଲେ...କେତେଦିନ ଯାଏ ମୁଁ କାମ ଜ୍ୱାଳାରେ ଛଟପଟ ହେବି । ତାଛଡା ଏ ଟୋକାଟା ବି ବଡ ହେଇ ଗଲାଣି । ମୋ ଉପରେ ବି ଆଖି ପକେଇଲାଣି । ସାହସ କରି ଯଦି କେତେବେଳେ ଜବରଦସ୍ତୀ ମତେ ଧରି ପକେଇବ, ତାହେଲେ... । ତାହା ଛଡ଼ା ତାର ଏବେ ଯୋଉ ବୟସ, ଯଦି ବାହାରେ କୋଉ ଟୋକି କି ମାଇକିନିଆ ସାଙ୍ଗରେ... । ନାଇଁ...ନାଇଁ ... ଆଜି କାଲି ଇଏ ଯୋଉ ଏଡ଼ସ୍ ରୋଗ ବାହାରିଛି...ମୋ ସଂସାର ତ ସରିଯିବ । ଉହୁଁ ମୁଁ ତାକୁ ସେମିତି କରିବା ପାଇଁ ଦେବିନି । ତା କଥା ମୁଁ ବୁଝିବି । ତାକୁ ପଟେଇ ମୋ ହାତ ମୁଠାରେ ରଖିବି । ଏମିତି କରି ପାରିଲେ ସେଥିରେ ମୋର ଲାଭ...ତାର ବି । ତା ବାପା ତ ଯାଇ ଦୁବାଇରେ ରହିଲେ, ମୁଁ କଣ ଆଉ ସବୁଦିନେ ଏମିତି ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରି ଆଉ ବାଇଗଣ ପୁରେଇ କାମ ଚଳେଇବି । ଥରେ ଏ ଟୋକାକୁ ମୋ ଦେହର ଅଫିମ ଚଖେଇ ତାକୁ ମୋ ଶାଢ଼ୀ ସାୟା ତଳ ନନ୍ଦନ କାନନ ରାସ୍ତା ଦେଖେଇ ଦେଲେ ସିଏତ ଅଫିମ ଖିଆ ନେଉଳ ପରି ମୋ ଚାରିପଟେ ଚକର କାଟିବ ଆଉ ରାତିହେଲେ ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟା ଟେକିବ । ମୋ ଦୁଃଖର ଅନ୍ତ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ହୋଇ ଯିବ, ଆଉ ତା ବାପା ସବୁଦିନେ ଦୁବାଇରେ ଥିଲେ ବି ମୋତେ ଖାଲି ସୁଖ ଆଉ ଆନନ୍ଦ ମିଳିବ ।
ମୁଁ ପଚାରିଲି କଣ ହେଲା?
ଜିତୁ କହିଲା ବୋଉ ମୋର କିଛି ଟଙ୍କା ଦରକାର ।
ଟଙ୍କା କଣ କରିବ ବୋଲି ନ ପଚାରି ମୁଁ ପରିବା କାଟିବା ପାଖରୁ ଉଠିଯାଇ ତାକୁ ଆଣି ୫୦ ଟଙ୍କା ଦେଲି । ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଟଙ୍କା ନେଇ ଦୋକାନକୁ ନ ଯାଇ ତା ରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା । ମୁଁ ତା ପଛେ ପଛେ ଗଲି । କବାଟ ଫାଙ୍କରେ ଦେଖିଲି ସେ ଯାଇ ତା ବେଡ ଉପରେ ଶୋଇଲା । ବେଡ୍ ତଳୁ ବହିଟାଏ ବାହାର କରିଆଣି ହାତରେ ଧରି ପଢ଼ିଲା । ଆର ହାତଟା ନେଇ ତା ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ପୁରେଇଲା । ଗୋଟାଏ ହାତରେ ବହି ଧରି ପଢ଼ିଲା । ଆର ହାତରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ହଲେଇଲା । ମୁଁ ଜାଣିଲି ଟୋକା ମୁଁ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ଗରମ ହେଇ ଯାଇଚି । ଆଉ ସେକ୍ସ ବହି ପଢ଼ି ମୁଠି ମାରୁଚି ।
ମୁଁ ଭାରି ଚିନ୍ତାରେ ପଡିଲି । ତା ବାପା ୫ ମାସ ହେଲା କାମ କରିବା ପାଇଁ ବାହାରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି । ଏମିତି ସମୟରେ ମୁଁ କଣ କରିବି ମୋତେ କିଛି ବୁଦ୍ଧି ଦିଶିଲାନି । ମୁଁ ନୀରବରେ ସେଠାରୁ ଫେରିଗଲି ।
ବେଳ ସେତେବେଳକୁ ପ୍ରାୟ ୧୦ଟା । ମୁଁ ଜିତୁକୁ ଡାକି କହିଲି ଜିତୁ, ତୁ ଘରେ ଅଛୁ ନା କୁଆଡେ ଯିବୁ? ଜିତୁ ପଚାରିଲା କାହିଁକି । ମୁଁ କହିଲି ତୁ ଯଦି ବାହାରକୁ ଯିବୁ ତାହଲେ ମୁଁ ବାହାର କବାଟ ବନ୍ଦ କରି ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ଯିବି । ଜିତୁ କହିଲା - ନାଇଁ, ମୋର ଏବେ କୁଆଡେ ଯିବାର ନାହିଁ । ମୁଁ ଲୁଗାଟା ବଦଳି ପକେଇ ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ବାଥରୁମ ଗଲି । ସାୱାର ଖୋଲି ଗାଧୋଇଲି । ମୋତେ ଜଣା ପଡିଲା ବାଥରୁମ୍ ବାହାରେ ମୋତେ ଯେମିତି କିଏ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖୁଚି । ମୁଁ ସ୍କାଏ ଲାଇଟ୍ ଆଡେ କଣେଇ ଚାହିଁ ଦେଖଲି । ଜାଣି ଗଲି ଜିତୁ ମତେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଦେଖୁଚି । ମୋତେ ଟିକେ ଟିକେ ଡର ଲାଗିଲା । ଭାବିଲି ସେ ଯଦି କିଛି ଅନର୍ଥ କରିବ ତେବେ ମୁଁ କାହା ଆଗରେ ମୁହଁ ଦେଖେଇ ପାରିବି ନାହିଁ । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣି ଜାଣି ଶୀଘ୍ର ଗାଧୁଆ ସାରି ବାଥରୁମରୁ ବାହାରି ପଳେଇ ଆସିଲି । ଆମ ଦିଜଣଙ୍କ ପାଇଁ ଲଞ୍ଚ ତିଆରି କଲି ।
ଏମତି ଦେଖା ଦେଖିରେ ସାରା ଦିନଟା କଟିଗଲା । ସଂଧ୍ୟା ହେଲା । ମୋର ନିକଟରେ ପିରିୟଡ ସରିଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ମୋ ଦେହଟା ସବୁବେଳେ ପୁରା ଗରମ ହୋଇ ରହୁଥିଲା । ଜିତୁର ବାପା ବାହାରକୁ ଯିବା ପରଠାରୁ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ପୁରା ବନ୍ଦ ହୋଇ ଯାଇ ଥିବାରୁ ମୁଁ ଭାରି ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ଫିଲ୍ କରୁ ଥିଲି । ବେଳେବେଳେ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରୁଥିଲେ ବି ସେମିତି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନଥିଲା । ଦିନେ ରୋଷେଇ ଘରେ ପରିବା କାଟିବା ବେଳେ ପରିବା ଡ଼ାଲାରେ ଗୋଟାଏ ସରୁଆ ଲମ୍ବା ବାଇଗଣ ମୋ ଆଖିରେ ପଡ଼ିଲା । ମନକୁ ଗୋଟାଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଆଇଡ଼ିଆ ଆସିଲା । ବାଇଗଣଟାକୁ ନେଇ ମୁଁ ଡୋର ଉହାଡ଼କୁ ଚାଲିଗଲି । ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଲି । ଗୋଡ଼କୁ ମେଲେଇ ଠିଆ ହୋଇ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇଲି । ମତେ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ଜିତୁ ବାପାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଚି । ସେତିକି ବେଳକୁ ଜିତୁ ପାଟି ଶୁଭିଲା ବୋଉ ମୁଁ କଲେଜ ଯାଉଛି । ବିଆରୁ ବାଇଗଣଟା ବାହାର କରି ମୁଁ ଯାଇ ବାହାର କବାଟ ବନ୍ଦକଲି ଏବଂ ସିଧା ମୋ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଚାଲିଲି । ବେଡ଼ ଉପରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ି ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଟେକି ଦେଇ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଭିତର ବାହାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ପାଂଚ ମିନିଟ୍ ସେମିତି ଭିତର ବାହାର କରିବା ପରେ ହଠାତ୍ ଲାଗିଲା ଯେମିତି ମୋ ଦେହ କଣ ହେଇ ଯାଉଛି । ଜିତୁ ବାପା ତାଙ୍କ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟରେ ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୋ ବିଆର ଅତି ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେବା ପରି ମୁଁ ବାଇଗଣଟାକୁ ମୋ ବିଆ ଭିରକୁ ଦାବି ଦେଲି । ମୋ ଦେହ ଝିମ୍ ଝିମ୍ ହୋଇ ଉଠିଲା । ବିଆ ଭିତର ଭାରି ଓଦା ହେବା ଭଳି ଲାଭିଲା । କିଛି ସମୟ ଚୁପ୍ ହୋଇ ପଡ଼ି ରହିବା ପରେ ମୁଁ ବିଆ ଭିତରୁ ବାଇଗଣଟାକୁ କାଢ଼ି ଆଣିଲି । ଏ ମାଆ...ବାଇଗଣଟା ପୁରା ଶିଝି ଯିବା ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ତାହା ହେଲେ ଏତେ ତାତି!
ଜିତୁ ବାପା ଦୁବାଇ ଯିବା ପରଠାରୁ ରାତିରେ ଜିତୁକୁ ମୁଁ ମୋ ପାଖରେ ଶୁଆଉଛି । ସେଦିନ ରାତିରେ ଜିତୁ ଆଗରେ ଶୋଇବାକୁ ଗଲା । ମୁଁ ରୋଷେଇ ଘର ଧୁଆ ଧୋଇ କାମ ସାରି ଯାଇ ତା ପାଖରେ ଶୋଇଲି । ମୋତେ ଡର ଲାଗୁଥିଲା । ଯଦି ସିଏ ମତେ ଜବରଦସ୍ତି କରିବ ତାହେଲେ... । ସେଥିପାଇଁ ଆଖିକି ମୋର ନିଦ ଆସୁ ନ ଥିଲା । ରାତି ପ୍ରାୟ ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ଜିତୁ ପୁରା ନିଦରେ ଶୋଇ ପଡିଲା । କିଛି ସମୟ ଭିତରେ ସେ ଘୁଗୁଡି ମାରିବା ଆରଂଭ କରିଦେଲା । ସେ ଶୋଇ ପଡିଲାଣି ବୋଲି ମୁଁ ନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଗଲି । ହଉ...ମୁଁ ବି ଶୋଇ ପଡେ ବୋଲି ତକିଆରେ ମୁହଁ ଜାକିଲି । ହେଲେ ଚେଷ୍ଟା କରିବି ଆଖିକି ନିଦ ଆସିଲାନି । ଜିତୁ ବାପାଙ୍କ କଥା ଭାରି ମନେ ପଡିଲା । ଆଃ...ଆଜି ସେ ପାଖରେ ଥିଲେ ମନ ଆଉ ଦେହ ଯାହା ଚାହୁଁଚି ନା... ମସ୍ତ ଗିହାଁଗେହିଁଟାଏ ଆଜି ହୋଉଥାନ୍ତା । ସେକଥା ଭାବି ଦେହଟା କସ୍ମସ୍ ହେଇ ଶିର୍ଶିର୍ ଲାଗିଲା । ସକାଳେ ଜିତୁର ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ଟିେଙ୍ଗଇ ଛିଡା ହୋଇ ଥିବା ତା ବାଣ୍ଡଟା ଆଖି ଆଗରେ ନାଚି ଉଠିଲା । ବାପରେ ତା ବାଣ୍ଡଟା କେତେ ବଡ ହେଇ ଗଲାଣି । ତା ବାପାର ବାଣ୍ଡଟା ବି ଏତେ ବଡ ନୁହେଁ । ମୁଁ ଆଉ କିଛି ଭାବି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଆଃ...ଏବେ ଯଦି ସେ ବାଣ୍ଡଟା ଯଦି ମୋ ବିଆରେ ପଶନ୍ତା ନା । ଏ...ମାଆ, ମୁଁ ଏମିତି କଣ ଭାବୁଚି । ଯାହା ହେଲେ ବି ସିଏ ମୋ ନିଜ ପୁଅ । ପାପ କଥା ଗୁଡା । ପାପ କଣ ଯେ...ବାଣ୍ଡ ତ ବାଣ୍ଡ। ବାଣ୍ଡର ଧର୍ମ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିବା । ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଲା ବେଳେ ବିଆ କଣ ବିଚାର କରେ ସେଇଟା ସ୍ୱାମୀର ବାଣ୍ଡକି ପୁଅର ବାଣ୍ଡ । ତା ବିଆରେ ପଶିବା ପାଇ ବାଣ୍ଡ ଦରକାର । ସେଇଟା ତା ସ୍ୱାମୀର ବାଣ୍ଡ ହେଉ କି ପୁଅର ବାଣ୍ଡ କି ଆଉ କାହାର ବାଣ୍ଡ ହେଉ । ଜଂଘ ସଂଧିଟା ମୋର ଜୋରରେ ଶିର୍ଶିର୍ ଲାଗିଲା । ଭାବିଲି ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ଲାଗିବ । ତାପରେ ଶୋଇ ପଡିବି । ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟା ଭିତରେ ହାତ ଗଳେଇ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରିଲି । କିନ୍ତୁ ହେଲାନି । ଶାନ୍ତି ଲାଗିବା ପରିବର୍ତେ ଉତେଜନା ବଢ଼ିଲା । ମୁଁ ପୁରା ପାଗଳୀ ହୋଇ ଉଠିଲି । କଣ କରିବି ଚିନ୍ତା କରି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଶେଷରେ ଭାବିଲି ଜିତୁ ବାପା ତ ବିଦେଶ ଗଲେ...କେତେଦିନ ଯାଏ ମୁଁ କାମ ଜ୍ୱାଳାରେ ଛଟପଟ ହେବି । ତାଛଡା ଏ ଟୋକାଟା ବି ବଡ ହେଇ ଗଲାଣି । ମୋ ଉପରେ ବି ଆଖି ପକେଇଲାଣି । ସାହସ କରି ଯଦି କେତେବେଳେ ଜବରଦସ୍ତୀ ମତେ ଧରି ପକେଇବ, ତାହେଲେ... । ତାହା ଛଡ଼ା ତାର ଏବେ ଯୋଉ ବୟସ, ଯଦି ବାହାରେ କୋଉ ଟୋକି କି ମାଇକିନିଆ ସାଙ୍ଗରେ... । ନାଇଁ...ନାଇଁ ... ଆଜି କାଲି ଇଏ ଯୋଉ ଏଡ଼ସ୍ ରୋଗ ବାହାରିଛି...ମୋ ସଂସାର ତ ସରିଯିବ । ଉହୁଁ ମୁଁ ତାକୁ ସେମିତି କରିବା ପାଇଁ ଦେବିନି । ତା କଥା ମୁଁ ବୁଝିବି । ତାକୁ ପଟେଇ ମୋ ହାତ ମୁଠାରେ ରଖିବି । ଏମିତି କରି ପାରିଲେ ସେଥିରେ ମୋର ଲାଭ...ତାର ବି । ତା ବାପା ତ ଯାଇ ଦୁବାଇରେ ରହିଲେ, ମୁଁ କଣ ଆଉ ସବୁଦିନେ ଏମିତି ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରି ଆଉ ବାଇଗଣ ପୁରେଇ କାମ ଚଳେଇବି । ଥରେ ଏ ଟୋକାକୁ ମୋ ଦେହର ଅଫିମ ଚଖେଇ ତାକୁ ମୋ ଶାଢ଼ୀ ସାୟା ତଳ ନନ୍ଦନ କାନନ ରାସ୍ତା ଦେଖେଇ ଦେଲେ ସିଏତ ଅଫିମ ଖିଆ ନେଉଳ ପରି ମୋ ଚାରିପଟେ ଚକର କାଟିବ ଆଉ ରାତିହେଲେ ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଆଉ ସାୟା ଟେକିବ । ମୋ ଦୁଃଖର ଅନ୍ତ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ହୋଇ ଯିବ, ଆଉ ତା ବାପା ସବୁଦିନେ ଦୁବାଇରେ ଥିଲେ ବି ମୋତେ ଖାଲି ସୁଖ ଆଉ ଆନନ୍ଦ ମିଳିବ ।