சரணின் காதலா ?? பவித்ராவின் காமமா ??
மேல்நிலைப்பள்ளி முடித்ததும்,
சக மாணவ மாணவிகள்,
கல்லூரிகளுக்கு விண்ணப்பம் செய்து வருங்காலத்தை பற்றி கனவு கண்டு கொண்டிருந்தனர்.
கவலை இல்லாத காலம் மறைந்து பொறுப்புகள் வரும் நேரம் நோக்கி இந்த இளசுகள் பயணத்தை தொடங்கும் காலம் அது.
இதைப் பற்றி சற்றும் கவலைப்படாமல் தன் அறையில் தூங்கிக் கொண்டிருந்தான் சரண்.
அவனுடைய பெற்றோரும் மதியம் ஆகியும் அவனை எழுப்ப மனம் இன்றி,
மகனை பற்றி தமக்குள் nijakanvukalblogspotcom மகிழ்ச்சியுடன் மெச்சிக் கொண்டு தங்கள் வேலைகளை செய்து கொண்டிருந்தனர்.
இதற்கு என்ன காரணம்?
சரணின் அபார புத்திசாலித்தனம்தான்.
ஐந்தரை அடி உயரம்,
விண்ணென்ற உடம்பு,
லேசாக அரும்பும் மீசை,
ஒரு விளையாட்டு வீரனுடைய உடல் அமைப்பு " இதுதான் சரண்.
18 வயதுதான் ஆனாலும்,
அவனுடைய மூளை அதைக்காணும் nijakanvukalblogspotcom பத்து வயது அதிகமாக சிந்திக்கும் சக்தி பெற்றது.
பள்ளியில் முதல்வனாக வந்த சரண்,
வெளிநாட்டுக்கு சென்று கல்லூரியில் படிக்க ஆசை சின்ன வயதில் இருந்தே இருந்தது.
பெயர் பெற்ற பல்கலைக்கழகத்தில்,
பி.எஸ். படிக்க பண உதவியுடன் அட்மிஷன் கிடைத்திருந்தது.
பெற்றோருக்கு முதலில் சற்று பயமாகத்தான் இருந்தது,
தனியாக வெளிநாடு அனுப்பவதை என்ணி.
ஆனால்,
அதிர்ஷ்டம் சரண் பக்கம் எக்கச்சக்கமாக இருந்தது.
இதற்கு முக்கிய காரணம் " பவித்ரா.
பவித்ராவை பற்றி இங்கு சொல்லியே ஆகவேண்டும்.
சரணின் அத்தை,
பவித்ரா,
அதே பல்கலக்கழகத்தில்,
இரண்டு வருஷமாக Phd செய்து கொண்டிருந்தாள்.
அவளுக்கு அப்போது 27 வயது.
வீட்டில் எல்லோரும் கல்யாணத்திற்கு வற்புறுத்தினாலும்,
தன் கல்வியே முக்கியம் என்று வெளிநாடு சென்று விட்டாள்.
முந்திய வருஷம்தான்,
அவளுக்கு பிடித்தமான மாப்பிள்ளை அவள் இருக்கும் ஊரிலிருந்து 400 மைல் தொலைவில் ஒரு கம்ப்யூட்டர் கம்பெனியில் வேலை செய்பவன் கிடைத்தான்.
மாப்பிள்ளை பெயர் சுப்ரமணி.
எல்லோரும் சுப்பு என்றுதான் அழைப்பார்கள்.
சுப்புவும் பவித்ராவும் சந்தித்தது ஒரு கான்பரன்ஸில்.
பார்த்த முதல் நாளே தன் மனதை இழந்து விட்டாள் பவித்ரா.
அதன் பின் இருதரத்து பெற்றோரும் சந்தித்து,
1 வருடத்தில் கல்யாணம் என்று தீர்மானம் செய்தனர்.
பவித்ராவும்,
தன் Phd குறிக்கோளை முடித்து விட்டுதான் கல்யாணம் என்று சொன்னதால் வந்த இடைவெளிதான் அது.
இதற்கிடையில்,
சரணுக்கு பவித்ரா படித்த அதே பல்கலைக்கழகத்தில்தான் அட்மிஷன் கிடைத்தது.
இதனால் எல்லோருக்குமே மகிழ்ச்சிதான்.
சரணைத்தவிர".
வீட்டை விட்டு வெளியேறியும்,
பெரியவர்கள் கண்காணிப்பில்தான் இருக்க வேண்டும் என்றால்,
எந்த வாலிபனுக்குத்தான் வருத்தம் இருக்காது.
ஆனால் வேறு வழியில்லாமல்,
பெற்றோர் சொன்னதை கேட்டு ,
பெட்டி படுக்கையுடன்,
விமானம் ஏறி வெளிநாடு சென்றான்.
ஏர்போர்ட்டில் இறங்கியதும்,
தனது அத்தையை தேடினான்.
யாராவது புடவை போட்டு வந்துருப்பார்கள் என்று எண்ணியவனுக்கு அதிர்ச்சி.
அழகான ஒரு பிங்க் டி-ஷர்ட்டும்,
ஜீன்சுமாக,
அவனது அத்தை ஏர்ப்போர்ட்டில் காத்திருந்தாள்.
அத்தையை பார்த்து பல நாள் ஆகிவிட்டது.
வெண்கோதுமை நிறம்.
அழகான செதுக்கிய முகம்.
சிறிய உதடுகள் " கீறல்கள் போந்ற உதடுகள்.
அழகாக அமைந்த மூக்கு.
கண்ணாலேயே ஒருவனை கவிழ்க்கும் சக்தி வாய்ந்த முகம்.
தோள் வரையில் சுருட்டை முடி. ஒல்லிக்குச்சியாக இல்லாமல்,
நன்றாக தளதளவென்ற உடல்.
அதற்கு ஏற்ற மார்பு,
சற்று சுருங்கிய இடை,
விரிந்த மத்தளம் போன்ற பின்புறம்,
நீண்ட கால்கள்"
மொத்தம், ஐந்தரை அடி உயரம்.
இதுதான் பவித்ரா.
சரணைப் பார்த்து மகிழ்ச்சியுடன் வந்து கட்டி பிடித்துக் கொண்டாள்.
"எப்படிடா இருக்கே?
அப்பா, அம்மா எல்லோரும் எப்படி?
பயணம் எல்லாம் நல்லா இருந்திச்சா?".
சரணுக்கும் வெள்ளைத்தோலல்லாது nijakanvukalblogspotcom நம்மூர் பெண்ணை அதுவும் தனது அத்தையை சந்தித்ததில் பரமம சந்தோஷம்.
"அத்தே,
உங்களை பார்க்க ரொம்ப ஹாப்பியா இருக்கு.
புது ஊரில இல்லேன்னா ரொம்ப கஷ்டப்பட்டிருப்பேன்"
"அதுக்குதானே நான் இருக்கேன்.
என்னோட பழைய ரூம்மேட் நேத்திக்கு காலி பண்ணிக்கிட்டு போயிட்டா.
அவ ரூமை உன் ரூமாக சுத்தம் செய்து தயார் பண்ணி வைச்சிருக்கேன்.
வா போலாம்." என்று அவன் தோளின் மீது கை போட்டுக் கொண்டு சரணுடன் தனது காரில் வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.
வரும் வழியிலேயே,
எல்லோரிடமும், சரண் வந்த செய்தியை சொல்லியாகிவிட்டது.
சுப்புவும் ஒரு முறை கூப்பிட்டான்.
சரணுடன் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு,
பிறகு, பவித்ராவுடன் பேசிக்கொண்டிருந்தான்.
சரண், கார் ஜன்னல் வழியாக புதிய ஊரின் காட்சிகளை ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.
பவித்ரா, சுப்புவிடம் பேசிக்கொண்டே காரை லாவகமாக ஓட்டினாள்.
நடு நடுவே, சற்று சத்தம் குறைத்து பேசுவதை சரண் உணர்ந்தான்.
"ச்சீ" போ" அதேல்லாம்,
கல்யாணத்துக்கு பின்னால்" ச்ச்சீ" உனக்கு வெட்கமே கிடையாதா?" nijakanvukalblogspotcom என்று பவித்ரா சுப்புவிடம் செல்லமாக பெசுவது,
சரணுக்கு என்னவோ போல் இருந்தது.
பவித்ராவின் முகம் அதற்குள், சிவந்து விட்டது.
அதிர்ஷ்டவசமாக, அதற்குள் வீடு வந்து சேர்ந்தார்கள்.
இரண்டு பெட்ரூம், ஒரு மெய்ன் அறை,
ஒரு பாத்ரூம் என்று அழகான சின்ன ஒரு அபர்ட்மெண்ட் அது.
சரண் தனது கல்வியின் அடுத்த களத்தை அங்கே தொடங்கினான்.
ஆனால் இம்முறை அவனது கல்வி புத்தகங்களில் மட்டும் அல்ல என்று அப்போது அவனுக்கே தெரியாது.
(தொடரும்..)